درامز یکی از قدیمی ترین سازهای اختراع شده است ، که انواع ابتدایی آن به شکل طبل قدمتی بسیار زیاد دارد.
در مورد ساز درامز میتوان گفت در بسیاری از سبک‌های موسیقی مهمترین نقش که آن نگه‌داشتن ریتم و سرعت اجرای قطعه است را بر عهده دارد.
در واقع حتی یک ملودی با سرعت ثابت با استایل‌های مختلف اجرای درامز میتواند حال وهوای مختلفی ایجاد نماید در واقع در ارکستر یکی از تاثیرگذار ترین ادوات موسیقی به شمار می‌رود
درامز‌های اکوستیک بر حسب سبک موسیقی با هم تفاوت دارند و کوک‌های مختلفی را میتوان روی آن‌ها اعمال کرد. نواختن درامز هماهنگی بسیار زیادی را بین دست و پا و مغز انسان می‌طلبد.
طی سال‌های اخیر درامز‌های بی صدا به نام درام الکترونیک یا وی درام تولید شده که به صورت فیزیکی صدای زیادی رو تولید نمی‌کنند و صدا از طریق ماژول‌های الکترونیکی به صورت دیجیتال تولید شده و به خروجی هدفون یا اسپیکر انتقال داده می‌شود.
در این مقاله سعی بر مقایسه درامز الکترونیکی و درامز آکوستیک داریم.
صداهای بلند درام آکوستیک هنگام تمرین برای اپارتمان آزار دهنده است به صورتی که تمرین درامز را در آپارتمان غیرممکن می‌کند ،
برای حل این مشکل مهندسین درامز الکترونیکی را ابداع کردند ، درام‌های الکترونیکی شدت ضربه را به ماژول‌های تولید صدا انتقال داده و ماژول‌ها صدای مربوط را به خروجی منتقل می‌کنند
در وی درام‌های پیشرفته تا حدودی حساسیت به ناحیه ضربه هم تفاوت در صدا ایجاد می‌کند ، به عنوان مثال در وی درام‌های رولند پد‌هایی با 2 تریگر حساس به وسط و لبه میتوان صداهای مجزایی رو ایجاد کرد.
و درسنچ یا راید 3 قسمت مختلف لبه و وسط و بل میتوان 3 صدای متفاوت را ایجاد نمود. و حتی با گرفتن لبه صدا سایلنت شود.
به هر حال در درامز آکوستیک با هر میزان داینامیک و قسمت‌های متفاوت درامز میتوان صداهای بیشماری را ایجاد کرد ضمن این که در تغییر داینامیک به صورت نا محدود میتوان کنترل ایجاد کرد.
در واقع یکی از عمده تفاوت های درامز آکوستیک با درامز های الکترونیک همین داینامیک اجرا است ، به نحوی که در سازهای دیجیتال که استاندارد
و دارای رابط MIDI هستند میزان شدت ضربه عددی بین 1 تا 128 هست که به نظر کافی میاید ولی خوب از نظر تئوری نوازنده درامز اکوستیک به صورت نا محدود میتواند داینامیک ایجاد کند
منظور از داینامیک میزان شدت ضربه بر روی اجزا است.
یکی دیگر از تفاوت های درام های آکوستیک با وی درام ااستیک است ، در درامز آکوستیک انواع مختلفی از استیک برای سبک های مختلف از اجرا و ایجاد صدا وجود دارد ولی در درامز الکترونیک استیک متفاوت تفاوتی در صدا ایجاد نمیکند و این از نظر هزینه های استیک خوب ، ولی از نظر تنوع صدا شاید بد باشد ، البته قطعه در مورد تنوع صدا درامز الکترونیک برتری بیشتری دارد چرا که با تغییر نوع صدا میتوان تعداد بسیار زیادی از ست را ها به صورت سمپل شده استفاده کرد
این در درامز‌های الکترونیکی با توجه به ولوم و تنظیمات ماژول متفاوت است.
یکی دیگر از تفاوت‌ها در درامز اکوستیک و درامز الکترونیک (وی درام) تاچ نوازنده است ، در وی درام‌های رولند سری‌هایی که پد‌ها از مش پد استفاده کرده‌اند بسیار تاچ نزدیک به درامز‌های آکوستیک شده است و قابلیت کوک وجود دارد تا شلی و سفتی پد‌ها رو مانند درامز اکوستیک تنظیم کرد ، در وی درام‌های یاماها از پد‌های سیلیکون استفاده شده است و آن‌ها نیز تاچ بسیار قابل قبولی را ارائه می‌دهند.
با این وجود در حال حاضر یکی از پر طرفدار ترین برند های درام الکترونیک وی درام رولند است که پیشرو در تولیدات درامز‌های الکترونیکی بوده ، هم در صدا و هم در تاچ و احساس نوازندگی، درامز‌هایی با طرح ظاهری اکوستیک نیز تولید کرده که هم قابلیت‌های درامز‌های دیجیتال را دارد و هم برای اجرای استیج بسیار شکیل و زیبا ظاهری مانند درامز‌های اکوستیک دارد.
با این حال نوازندگان حرفه ای در سراسر دنیا استفاده از درامز اکوستیک را برای اجرا ترجیح می‌دهند. چرا که تمامی تکنیک‌های اجرایی در درامز‌های الکترونیکی به خوبی درامز اکوستیک قابل اجرا نیست. در هر صورت به نظر من نوازندگان با زندگی آپارتمانی باید قدردان مهندسین الکترونیک و صدا که امکان یادگیری درامز را برای همه فراهم کرده اند باشند.
برخلاف پیانوی دیجیتال که بیشتر هدف از تولید آن این بوده که محصولی با قیمت پایین تر تولید شود ، در درامز الکترونیک برعکس آن صدق می‌کند ، و معمولا درامز‌های الکترونیکی قیمتی به مراتب بیشتر از درامز‌های اکوستیک دارند به عنوان مثال شما با مبلغ 40 تا 50 میلیون تومن در سال 1400 می‌توانید رولند تی دی سون که تقریبا جز سازهای مقدماتی رولند هست را خریداری کنید ولی با همین قیمت میتوان یک پک درامز حرفه ای خریداری کرد. چه بسا درامز‌های پیشرفته الکترونیکی تا چند برابر قیمت درامز آکوستیک وجود دارد .
پس هدف تولید درامز الکترونیکی بهای تمام شده نیست بلکه استفاده از آن در زندگی آپارتمانی بوده و استفاده از قابلیت های دیجیتال نیز مزید علت است .
نتیجه کلی :
برای شروع یادگیری و استفاده و تمرین در آپارتمان درام الکترونیکی یا وی درام گزینه بسیار خوبی و یا حتی بهتری است - حتی ضبط در استدیو خانگی
و یکی از امکانات بسیار خوب برای آموزش درامز تحلیل نوازندگی و امتیاز دادن به نوازنده است ،
یک نوازنده درامز آماتور قادر به تشخیص میزان کیفیت اجرای خود نیست ولی در درامز های الکترونیک پیشرفته امکانی وجود دارد که به نواختن درامز امتیاز میدهد و درامز میتواند میزان پیشرفت خود را ارزیابی کند .
ولی برای اجراهای زنده به صورتی که تمام جزئیات و تکنیک ها برای شما مهم باشد و بیشتر از همه از نظر جلوه ظاهری درامز آکوستیک گزینه بهتری است .
پیج موسیقی نویسنده
